تولید آنتی بادی پلی کلونال علیه ناحیه 4-2 آنتی ژن محافظت کننده باسیلوس آنتراسیس در حیوانات آزمایشگاهی

زمینه و هدف: آنتراکس که مسبب آن باکتری باسیلوس آنتراسیس می‌باشد یک بیماری عفونی حاد است و اغلب در گیاه‌خواران و انسان اتفاق می‌افتد. فرم رویشی باسیلوس آنتراسیس یک اگزوتوکسین سه جزیی شامل آنتی ژن حفاظت کننده (Protective Antigen=PA)، فاکتور کشنده (Lethal Factor=LF) و فاکتور ادم (Edema Factor=EF) می‌باشد. آنتی ژن حفاظت کننده به عنوان یک ایمونوژن اولیه برای توسعه ایمنی حمایتی بر علیه آنتراکس بررسی شده است. این مطالعه با هدف تولید آنتی بادی علیه ناحیه 4-2 آنتی ژن حفاظت کننده این باکتری در حیوانات آزمایشگاهی طراحی و اجرا شده است. روش بررسی: در این مطالعه تجربی ناحیه 4-2 ژن PA از پلاسمید pXOI با جایگاه های آنزیمی BamHI و HindIII به روش PCR تکثیر و در وکتورها کلون و ساب کلون شد. وکتور (pET28a(+ در باکتری اشرشیاکلی سویه BL21(DE3) ترانسفورم گردید. بعد از القاء با IPTG، بیان پروتئین ژن PA مشاهده شد. پروتئین تخلیص شده در 4 نوبت به موش و خرگوش تزریق شد؛ سپس آنتی بادی تولید شده از سرم موش و خرگوش جداسازی و توسط آزمون الایزا تایید گردید. یافته ها: ناحیه 4-2 ژن PAکلون شده در وکتور بیانی pET28a(+) به وسیله ی توالی یابی، PCR، آنالیز آنزیمی، الکتروفورز در ژل پلی اکریل آمید و لکه گذاری وسترن مورد تأیید قرار گرفت. افزایش تیتر آنتی بادی در خون موش و خرگوش توسط آزمون الایزا تایید گردید. نتیجه گیری: با توجه به ایمونوژن بودن پروتئین PA، می‌توان از آن در طراحی واکسن و همچنین به عنوان ادجوانت قوی سیستم مخاطی استفاده نمود.